Nieuws

In Juli 2022 heeft een aantal bewoners van het centrum de gemeente middels een “Brandbrief aan de gemeente” op de hoogte gesteld van de ernstige, door nachthoreca veroorzaakte, overlast in hun wijk. Een onderwerp dat, in het licht van de “pilot vrije openingstijden horeca Haarlem”, actueler is dan ooit. Na het uitblijven van een formele reactie van de kant van de gemeente besloten de initiatiefnemers van bovengenoemde brandbrief om, onder de ondertekenaars ervan, een enquête te verspreiden, met als doel meer duidelijkheid te krijgen over de aard én omvang van de overlast. De resultaten van de enquête treft u hier aan.

Voor vragen en reacties: eenwijk4iedereen@gmail.com

Wij nodigen u uit voor de vergadering van de Wijkraad Binnenstad Haarlem op woensdag 22 februari 2023 in wijkcentrum Binnensteeds, Nieuwe Groenmarkt 20.
De vergadering begint om 20.00 uur.
Hier vindt vindt u de agenda en de notulen van de vorige vergadering notulen wijkraad 25 januari 2023
We vinden het prettig als u zich aanmeldt via info@wijkraadbinnenstadhaarlem.nl, zodat we genoeg stoelen en koffie kunnen klaarzetten.

Meer of minder terrassen in de binnenstad? De horeca wil er liefst nog meer en nog groter. Maar bewoners willen graag normaal over straat kunnen. En al die slordige stapels horecameubilair na sluitingstijd? Dat is geen gezicht in onze mooie historische binnenstad. Wat vindt de wijkraad binnenstad ervan? Lees hier de notitie “Openbare ruimte en terrassen” en laat ons weten wat u ervan vindt via info@wijkraadbinnenstadhaarlem.nl

De gemeente Haarlem heeft vanuit de overheid de regierol gekregen in de energietransitie. Dat betekent dat de gemeente de overstap naar aardgasvrij wonen in goede banen moet leiden. De gemeente heeft daarmee de taak om voor elke wijk een plan te maken en op zoek te gaan naar de beste alternatieven voor de bestaande bouw. Waarbij haalbaarheid en betaalbaarheid, naast van het aardgas af, tevens doelstellingen zijn.

De centrum wijkraden willen graag betrokken worden bij de overstap waarbij Haarlem de ambitie heeft om reeds in 2040 geheel van het aardgas af te zijn. 

Op initiatief van de wijkraden heeft reeds een 1e overleg met de gemeente plaatsgevonden. Wij hebben van de gemeente begrepen dat met name het centrum, oude (monumentale) bebouwing, een uitdaging is voor de gemeente is. En voor de bewoners! Uit hoofde van betrokkenheid van de wijkraden hebben de centrum wijkraden sinds kort een werkgroep met leden uit het centrum opgericht. Wij zijn in overleg met de gemeente over het organiseren van informatieavonden voor bewoners wat de mogelijkheden voor de energie transitie zijn. Daarbij horen ook zaken als isoleren en wat daarbij de mogelijkheden/onmogelijkheden zijn voor bijv. monumenten.

Tot aan 2040 gaan het hoop “energie transitie” activiteiten en ontwikkelingen plaatsvinden! Gemeente, wijkraden en werkgroep van de wijkraden houden u op de hoogte!

Wilt u meer lezen ? Klik dan hier .

Thema-avond van de Wijkraad Binnenstad Haarlem

Datum: 12 juni 2019
Plaats: Wijkcentrum Binnensteeds, Nieuwe Groenmarkt 20
Aanvang: 20:00 uur

Haarlem en de MRA

Haarlem is onderdeel van de Metropoolregio Amsterdam (MRA). Amsterdam zit barstensvol en wil graag dat Haarlem meer en meer toeristen opvangt. De gemeente Haarlem en de stichting Haarlem Marketing doen er zelf ook alles aan om meer toeristen naar Haarlem te halen. Toerisme is immers van groot economisch belang voor Haarlem en zijn ondernemers.

Wonen in een pretpark?

Voor de 15.000 bewoners van het centrum staat natuurlijk de leefbaarheid voorop. Het is dus de kunst om een goede balans te vinden. Toegankelijkheid, aantrekkelijkheid voor toeristen, diversiteit van winkels, goede horeca en overnachtingsmogelijkheden naast prettig, rustig, veilig wonen en een buurtgevoel in plaats van wonen in een pretpark. We nodigen u van harte uit om hierover mee te denken en discussiëren!

Opzet van de thema-avond

Onderstaande sprekers zullen hun visie geven op het toerisme in Haarlem:

Anne-Marije Hogenboom, Directeur Haarlem Marketing

Falco Bloemendal, Centrummanager

Inge van Gansewinkel, beleidsmedewerker Economie & Toerisme

Aansluitend zullen zij met u, vertegenwoordigers van de gemeente en raadsleden van de politieke partijen in discussie gaan over het behoud en versterken van een binnenstad die economisch bloeit, maar ook voor bewoners veilig, leefbaar en aantrekkelijk blijft.

Beslis jij mee welke Haarlemmers geld krijgen voor een goed idee?

Ook in 2019 heeft gemeente Haarlem een budget van €230.000 beschikbaar voor initiatieven uit de stad. Wie geld krijgt om een initiatief voor de eigen buurt uit te voeren bepalen Haarlemmers zelf via de Leefbaarheid en Initiatiefraad. Uit elk stadsdeel neemt één Haarlemmer plaats in de raad. We zijn op zoek naar een nieuw raadslid uit Haarlem Centrum. Enthousiast? Geef je dan nu op!

Leefbaarheid en Initiatiefbudget
Gemeente Haarlem heeft een budget van ongeveer €230.000 voor initiatieven uit de stad, dit noemen we het Leefbaarheid en Initiatiefbudget. Alle Haarlemmers kunnen aanspraak maken op dit budget.

De stad bepaalt

Maar wie maakt aanspraak op dit budget? Dat is aan de stad. De Leefbaarheid en Initiatiefraad, bestaande uit vijf inwoners van Haarlem, ieder uit een ander stadsdeel, beoordelen de aanvragen en verdelen het geld. Eén van de gebiedsverbinders van gemeente Haarlem ondersteunt de raad, maar heeft geen stem. Zo bepaalt de stad zelf wat een goed initiatief is voor de stad.

Geef je op voor de Leefbaarheid en Initiatiefraad
Het raadslid wat vanuit Haarlem Centrum plaatsnam in de raad is gestopt, daarom zijn we op zoek naar mensen uit dit stadsdeel die het leuk vinden om deel te nemen aan de Leefbaarheid en Initiatiefraad. De raad komt 12 keer per jaar bij elkaar, dit komt er op neer dat het leden zo’n 3 uur per maand kost. De leden van de raad krijgen geen vergoeding en worden voor twee jaar gekozen.

Iedereen die ouder is dan 16 jaar uit Haarlem Centrum kan zich tot en met 19 mei 2019 opgeven voor deze raad. Dat doe je door een e-mail te sturen naar initiatief@haarlem.nl onder vermelding van Leefbaarheid en Initiatiefraad. Vermeld in de mail je naam, adres en telefoonnummer.

De kandidaat wordt door middel van een loting gekozen. Alleen het gekozen lid krijgt begin juni bericht.

Gebruik maken van het Leefbaarheid en Initiatiefbudget
Bekijk de pagina van het Leefbaarheid en Initiatiefbudget voor meer informatie.

Meer zeggenschap voor bewoners… (maar de vraag is hoe, en hoeveel?)

Het is u misschien ontgaan, maar de maand februari is ‘maand van de democratie’. Onder de bezielende leiding van wethouder Jur Botter zijn allerlei ideeën besproken om de democratie ‘van onderop’ te versterken, door burgers in wijken meer inspraak en zeggenschap te geven. Plan is nu om onder de vlag van ‘Nieuwe Democratie’ te experimenteren met een aantal wijkraden die samengesteld zijn op basis van door loting aangewezen wijkbewoners. We zijn als wijkraad erg benieuwd naar het vervolg en hopen van harte met de wethouder op een succesvol experiment. Maar we maken ons ook zorgen. Is die ‘nieuwe democratie’ op deze manier wel haalbaar? De crux lijkt te zitten in het vinden van een echt duidelijk en eerlijk antwoord op de vraag waar burgers over mogen (mee)beslissen en waar de beslissingen gewoon zoals vanouds genomen blijven worden in de gemeenteraad. Dat antwoord lijkt nog niet gegeven en is er misschien ook niet. En misschien kun je op een veel eenvoudiger manier de oude democratie wel de nieuwe energie geven die het nodig heeft. Wij geven een simpele suggestie…

Februari 2019 – Maand van de Democratie
Het is u misschien ontgaan, maar deze maand was (en is het nog) ‘maand van de democratie’. De gemeente heeft onder de bezielende leiding van wethouder Jur Botter een aantal bijeenkomsten georganiseerd waarin de vraag centraal stond hoe de democratie in de gemeente verbeterd kan worden, met name wat betreft de directe invloed van bewoners op
beleid en beslissingen met betrekking tot hun directe leefomgeving. Twee evenementen die hier direct mee te maken hebben zijn nog aanstaande: 20 februari de debatavond ‘Next
Generation’ Democratie in de Pletterij (zie www.pletterij.nl) en een heuse excursie met de wethouder in een dubbeldekbus naar de stad Groningen.

De oude democratie
De gemeentelijke democratie is nu kortweg als volgt georganiseerd: burgers kiezen eens in de vier jaar een gemeenteraad, die vervolgens een college van wethouders samenstelt. Gezamenlijk zorgen ze voor aansturing van het ambtelijk apparaat, waarbij de raad een primair controlerende en budgetterende taak heeft en de wethouders primair voor het bestuur zorgen, samen met de niet democratisch aangestelde burgemeester (het zogeheten college van B&W). Het is, kortom, de traditionele democratische inrichting die we ook landelijk kennen: burgers kiezen vertegenwoordigers en mogen vervolgens verwachten dat deze vertegenwoordigers beleid, maatregelen en verordeningen ontwikkelen die in grote lijnen overeenstemmen met de visie en beloftes die ze voorafgaand aan hun verkiezing aan die burgers geuit hebben. Een democratisch systeem dat we dankzij de grondlegger ervan, Johan Thorbecke, al sinds 1848 gebruiken.

Wijkraden
In veel grotere gemeentes wordt dat democratisch systeem versterkt door de wijkraden. Wijkraden zijn zelfstandige adviesorganen. Ze fungeren als de ogen en oren van de gemeente, signaleren misstanden in de wijk en ondersteunen burgers bij het vinden van gehoor bij de gemeente voor hun zorgen en klachten. Daarnaast adviseren wijkraden gemeentes over allerlei plannen, zoals parkeerbeleid, bouwplannen, enzovoort. Goede communicatie met de raad en met name met wethouders en ambtenaren is natuurlijk essentieel en de wijkraad Binnenstad is zeer tevreden over hun benaderbaarheid en actiebereidheid als wij namens bewoners een probleem voorleggen. Op die manier kunnen wij echt wat bereiken voor onze wijkbewoners en daadwerkelijk iets bijdragen aan de lokale democratie. Een aanhoudend probleem bij de wijkraden is echter het vinden van nieuwe wijkraadsleden. Het is rijwilligerswerk en daar heeft lang niet iedereen zin in of tijd voor. Degenen die er wel tijd voor hebben zijn vaak ouder, waardoor bijvoorbeeld de tijdrovende zorg voor de kinderen er niet meer is, of al gepensioneerd. Wat betreft gemiddelde leeftijd zijn de wijkraadsleden dus meestal geen goede afspiegeling van de bevolking van de wijk. Dat is jammer. In sommige wijken in Haarlem heeft men door de moeite die het kost om nieuwe leden te vinden zelfs al besloten om de wijkraad op te heffen. Ook is het zo dat de overige wijkraden soms moeite hebben om de brugfunctie tussen politiek en burgers te vervullen endus daadwerkelijk op te treden als representanten van wijkbewoners als geheel. Veel wijkbewoners weten de weg naar de wijkraad wel te vinden en te benutten, maar feit is ook dat veel bewoners niet weten dat er een wijkraad is of niet weten hoe die te gebruiken om dichter bij de politieke besluitvorming te komen.

Plannen voor een ‘nieuwe democratie’
De eerder genoemde wethouder, Jur Botter, heeft daarom de afgelopen maanden overleg gevoerd met wijkraden en externe deskundigen en is te rade gegaan bij andere gemeentes die met hetzelfde probleem worstelen. Dat overleg is in de maand februari, onder de inspirerende vlag ‘maand van de democratie’, geïntensiveerd in de vorm van een serie bijeenkomsten waarin de wethouder, ambtenaren, wijkraadsleden uit andere gemeentes, externe deskundigen en de wijkraden uit Haarlem zelf overlegd hebben over nieuwe
mogelijkheden om de democratie en de betrokkenheid van burgers in de gemeente te versterken. Bij dat overleg heeft Botter aangekondigd dat hij in een aantal wijken wil experimenteren met het formeren van wijkraden die bestaan uit door loting aangewezen leden. Daarmee wordt, is althans de veronderstelling, het probleem van het niet kunnen vinden van nieuwe leden opgelost en wordt de betrokkenheid van burgers bij de belangen van de wijk en hun medebewoners versterkt. En de directe zeggenschap van burgers over
wat er in hun wijk gebeurt wordt ook vergroot. Wijkraden krijgen namelijk, zo is het plan, meer beslissingsbevoegdheid over wat er in de wijk moet gebeuren en krijgen daar ook een
eigen budget voor (ca. 200.000 euro per jaar per wijkraad). In feite is dit plan niet het resultaat geweest van al de eerder genoemde overlegrondes tussen wijkraden, externen en de wethouder en zijn ambtenaren. Het plan lag er al en komt simpelweg uit de koker van de wethouder zelf. Je zou kunnen zeggen dat dit dus een typisch voorbeeld is van ‘oude democratie’. In de eerdere overlegmomenten echter, en ook nu in deze ‘maand van de democratie’, is wel met wijkraden en andere betrokkenen vanuit allerlei invalshoeken het vraagstuk besproken hoe we de zeggenschap van burgers over hun leefomgeving kunnen vergroten. Het plan van de ‘gelote wijkraden’ ligt er en de pilotfase hiervan gaat starten, maar we mochten en mogen wel meedenken over de haken en ogen die eraan zitten en of er misschien nog andere acties te bedenken zijn.

Het grote knelpunt
In al deze overlegmomenten daarover, vanaf het allereerste begin toen de wethouder in kleine groepen van wijkraadsleden en ambtenaren begon met het bespreken van zijn ideeen tot het grote evenement woensdag 13 februari in het Seinwezen – met workshops, plenaire presentaties en zelfs rappers om een en ander leuk te verbinden – is één groot knelpunt telkens prominent naar voren gekomen: waar trek je de grens tussen zaken waarin burgers geheel of voor een substantieel deel mogen (mee)beslissen en zaken waarin de gemeente het recht claimt om helemaal zelf de knopen door te hakken? Het risico is immers levensgroot dat alle initiatieven voor ‘nieuwe democratie’, voor versterking dus bij de burgers van zeggenschap over en betrokkenheid bij het welzijn van hun wijk gedoemd zijn te mislukken als een duidelijke onderbouwing van de grens tussen waar een burger nog wel en geen zeggenschap over mag hebben ontbreekt. Twee voorbeelden die dit knelpunt goed illustreren. In één van de workshops in de bijeenkomst in het Seinwezen werd het zogeheten ‘Right to Challenge’ besproken, een initiatief dat uit Engeland is overgewaaid en dat aan burgers in een wijk het recht geeft om als er een groot gebouw, bijvoorbeeld een kerk of een school, leeg komt te staan, of als er een stukje grond in de wijk braak ligt, dat gebouw ofstuk grond op te eisen en te gebruiken voor maatschappelijke doeleinden, bijvoorbeeld een buurthuis. Een prachtig initiatief, op papier althans, maar in de praktijk kan het lang niet altijd. Het grote schoolgebouw aan de Verspronckweg bijvoorbeeld kwam een aantal jaren geleden leeg te staan omdat de school verhuisde, maar het zou ondenkbaar zijn geweest dat de gemeente indertijd aan wijkbewoners het recht zou hebben gegeven om mee te beslissen over wat er met het gebouw gaat gebeuren, laat staan dat het kon worden gebruikt voor maatschappelijke doelen ten behoeve van de wijk. Het gebouw kon immers voor veel geld verkocht worden aan een projectontwikkelaar en dat geld meende de gemeente hard nodig te hebben.

Maar als toen het Right to Challenge al had bestaan, had dit er zeker toe geleid dat wijkbewoners zich bedrogen hadden gevoeld. Ze mochten toch zelf (mee)beslissen over het gebruiken van dit soort gebouwen? Waarom nu dan niet? Wanneer dan wel? Hetzelfde geldt voor een braakliggend stuk grond. Soms zal de gemeente dit Right to Challenge van harte toestaan, andere keren zullen ze het ongetwijfeld niet doen, bijvoorbeeld omdat er nieuwbouw kan plaatsvinden en de woningnood nu eenmaal ook moet worden aangepakt. Maar leg dat maar eens uit aan omwonenden. Hoe zit het nu, gemeente, met jullie mooie belofte van een Right to challenge? Onze kinderen hebben toch ook recht op een speelplaats? Het onvermijdelijke resultaat is dan dat die zogenaamde nieuwe democratie ook nu weer plaats zal maken voor oude democratie en al die goedbedoelde plannen om meer betrokkenheid van burgers te creëren juist zullen leiden tot nog meer afstand, demotivatie en weerstand van burgers ten aanzien van ons democratisch systeem en de ambtenaren en wethouders die dat systeem vertegenwoordigen. Dit probleem speelt een hoofdrol bij alle ideeen die in het overleg over ‘nieuwe democratie’ de afgelopen maanden naar voren zijn gebracht. Telkens weer kwam de cruciale vraag naar boven: waar leggen we de grens tussen waar burgers wel en niet zelf over mogen beslissen en hoe leggen we dat uit? En telkens weer kon op die cruciale vraag geen goed antwoord gevonden worden. Noch door de wethouder, noch door zijn ambtenaren en evenmin door wijkraadsleden en externe deskundigen. En dat is een trieste conclusie, want het plan van wethouder Botter is op zich te prijzen, omdat het voortkomt uit oprechte zorgen over het functioneren van de oude democratie en de soms zorgelijke afstand tussen burgers en politiek. Het probleem ligt allerminst bij de intenties van de wethouder, maar is voor honderd procent een ethisch probleem, de vraag naar een moreel te verantwoorden grens. Zolang die vraag niet volledig helder, eenduidig en voor iedereen begrijpelijk te beantwoorden is, lijken de voorstellen voor een ‘nieuwe democratie’ zoals die er nu liggen tot mislukken gedoemd.

Excursie
Binnenkort gaat wethouder Botter in een grote dubbeldekbus samen met wijkraadsleden en ambtenaren op excursie naar de stad Groningen, omdat daar het systeem van ‘gelote wijkraden’ al bestaat. Leuk natuurlijk, zo’n uitje, en over de kosten daarvan willen we dan natuurlijk niet zeuren. Maar toch, deze nogal dure en vooral omslachtige methode om informatie op te halen komt ook wel erg oud over, alsof er in deze nieuwe tijd geen telefoon, geen internet en email bestaat. Bovendien hebben kortgeleden wijkraadsleden uit Groningen hier in de Pletterij al uitgebreid verteld hoe de ingelote wijkraden daar tot stand komen en hoe ze functioneren. Afgaand op hun verhaal lijkt er weinig verschil met de niet gelote wijkraden in Haarlem. Ze zijn net zo enthousiast en bevlogen bezig als wij, ze werken net als wij constructief samen met wethouders en ambtenaren en weten op die manier concreet dingen te bereiken waar de wijk beter van wordt, maar de loting lijkt tot nu toeweinig bij te dragen aan versterking van betrokkenheid van bewoners bij wat er in hun wijk gebeurt en hoe gemeenteraad en wethouders daarmee omgaan. Van de tien door loting aangewezen bewoners weigeren negen om in de wijkraad plaats te nemen en van diegenen die wel in de wijkraad gaan haakt een kwart al binnen een jaar weer af… Zo beschouwd blijft het tobben als het gaat om betrokkenheid van burgers bij de politiek, als het gaat om ereidheid van burgers iets te doen voor de wijk, om mee te willen denken met ambtenaren over beleid waar de gemeenschap veiliger, gezonder, gelukkiger van wordt. Maar de wijkraad Binnenstad zou de wijkraad Binnenstad niet zijn als we niet zouden besluiten met een concrete positieve suggestie. En ook nog heel simpel te realiseren. Er is in het recente verleden onderzoek gedaan naar de vraag of een kleine geldelijke beloning voor werkzaamheden zoals die in de wijkraad een effectieve stimulans kan zijn voor mensen om lid te worden van zo’n raad. Het omslagpunt voor wel of niet actief mee willen doen ligt bij een vergoeding per vergadering van ongeveer vijftig euro. Dan komen mensen graag en zijn ze daarnaast ook enthousiast bereid om van alles te doen voor het welzijn van hun wijk. Vijftig euro per man/vrouw per vergadering. Schrap de busreis en je hebt voor een heel jaar de kosten voor alle wijkraadsleden er al uit. En, nog veel belangrijker, het ideaal van echte ‘nieuwe democratie’ komt dan opeens echt een stuk dichterbij. Heeft u een heel andere visie hierop of bent u het juist roerend eens? Of heeft u mooie suggesties om de democratie echt te vernieuwen? Laat het ons weten en stuur uw visie of idee naar: pierrewinkler@wijkraadbinnenstadhaarlem.nl

Is Haarlem een van jouw grote liefdes en vind je het leuk om toeristen en andere bezoekers kennis te laten maken met de rijke geschiedenis van de stad? Wij zoeken vrijwilligers met hart voor Haarlem die helpen ‘Het Verhaal van Haarlem’ te vertellen in het nieuwe bezoekerscentrum op de Grote Markt. In dit bezoekerscentrum zal een animatiefilm worden vertoond die bezoekers in vogelvlucht meeneemt door de geschiedenis van Haarlem. Daarnaast zijn er in allerlei typisch Haarlemse rariteiten te zien en te beleven. Het bezoekerscentrum opent eind november 2017.

Lees meer

PERSBERICHT

Centrumwijkraden blij met het resultaat van het parkeerreferendum

De wijkraden Binnenstad, Heiliglanden/de Kamp en Vijfhoek, Raaks & Doelen zijn blij dat het parkeerreferendum door de lage opkomst ongeldig is. Dat betekent namelijk dat de gemeente de maatregelen waarvoor brede steun bestaat, kan uitvoeren. Immers: de plannen kregen in december de instemming van 23 wijkraden, horeca, ondernemers en winkeliers in de binnenstad én de meerderheid van de gemeenteraad.

Lees meer

Gisteren (15 juni 2017) diende de rechtszaak van drie centrumwijkraden tegen de gemeente over het parkeerreferendum. Volgens deze wijkraden heeft de gemeenteraad ten onrechte ingestemd met het houden van het referendum. De bestuursrechter bestrijdt dat: de gemeenteraad heeft zich volgens haar aan de referendumverordening gehouden.

Als centrumwijkraden Heiliglanden/de Kamp, Binnenstad en Vijfhoek, Raaks en Doelen vinden we dat het nieuwe gemeentelijk parkeerbeleid zich niet leent voor een referendum. Volgens de verordening zijn referenda alleen mogelijk over onderwerpen die de gehele stad (en alle inwoners) raken. In onze interpretatie is dat niet het geval, want de parkeerplannen gaan over de 35{72f3435cd817bb525c6445539c82061bd58189079144183353245912e6f19043} van het grondgebied van de gemeente met gereguleerd parkeren.

Lees meer